പണ്ടു പണ്ടൊരിടത്ത് ഒരു ഗ്രാമത്തിൽ ഒരു മുത്തശ്ശിയമ്മ ജീവിച്ചിരുന്നു. ഒരു ചെറിയ വീട്ടിൽ മുത്തശ്ശിയമ്മ ഒറ്റയ്ക്കായിരുന്നു താമസിച്ചിരുന്നത്. മുത്തശ്ശിയുടെ വീടിനോട് ചേർന്നുള്ള പറമ്പിൽ ഒരു ചക്കരമാവുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം ഈ ചക്കരമാവിന്റെ കൊമ്പത്ത് ഒരു കിളി മനോഹരമായ കൂടുണ്ടാക്കി അവിടെ താമസവും തുടങ്ങി. ആ കിളി തനിച്ചായിരുന്നു കൂട്ടിൽ കഴിഞ്ഞിരുന്നത്. കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കിളി മുട്ടയിട്ട് കൂട്ടിൽ അടയിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. കിളി തനിക്കാവശ്യമായ ധാന്യമണികളും കരുതി വച്ചിട്ടായിരുന്നു അടയിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയത്.
ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി. എന്നാൽ പ്രതീക്ഷിച്ച ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും മുട്ട വിരിഞ്ഞില്ല. അവൾ ശേഖരിച്ച് വച്ചിരുന്ന ധാന്യമണികളെല്ലാം തീർന്നു. കിളിയ്ക്ക് വിശപ്പ് സഹിക്കാനായില്ല. അവൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു
“എനിക്ക് വിശപ്പ് സഹിക്കാനാവുന്നില്ല. മുട്ട വിരിയാൻ ചിലപ്പോൾ ഇനിയും ദിവസങ്ങളെടുത്തേക്കാം. അതുവരെ എന്തായാലും വിശന്നിരിക്കാൻ കഴിയുകയില്ല. ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം. പെട്ടെന്ന് പോയി എവിടെ നിന്നെങ്കിലും കുറിച്ച് ധാന്യമണികളും ശേഖരിച്ച് മടങ്ങാം.”
ഇതും പറഞ്ഞ് ആ കിളി കൂട്ടിൽ നിന്നും പറന്നുയർന്നു. എന്നാൽ കിളി പോയി കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും മുട്ടയിൽ ചെറിയൊരു അനക്കം ഉണ്ടായി. ആ മുട്ട പൊട്ടാൻ തുടങ്ങി. അതിൽനിന്നും ഒരു സുന്ദരിയായ കുഞ്ഞിക്കിളി പുറത്തു വന്നു. തന്റെ അമ്മക്കിളിയെ പ്രതീക്ഷിച്ചു ചുറ്റും തിരഞ്ഞ അവൾ അവിടെയെങ്ങും തന്റെ അമ്മയെ കണ്ടില്ല. കുഞ്ഞിക്കിളിക്ക് വിഷമമായി. അമ്മ പുറത്തെങ്ങോ പോയതാണെന്ന് മനസിലാക്കിയ കുഞ്ഞിക്കിളിക്ക് പക്ഷേ അമ്മ വരുന്നതുവരെ ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവൾ തന്റെ അമ്മയെ അന്വേഷിച്ചു പോകാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു.
കുഞ്ഞിക്കിളി തന്റെ കുഞ്ഞു ചിറകുകൾ കൊണ്ട് പറക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്നാൽ കുഞ്ഞിക്കിളിയുടെ ചിറകുകൾക്ക് അതിനുള്ള ശക്തി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവൾ ഉരുണ്ടു താഴെ വീണു. വീണെഴുന്നേറ്റ കുഞ്ഞിക്കിളി പിന്മാറാൻ തയ്യാറായില്ല. അവൾ തന്റെ അമ്മയെ അന്വേഷിച്ചു നടന്നു.
അങ്ങനെ നടന്ന് കുഞ്ഞിക്കിളി ആദ്യം കണ്ടത് ഒരു പശുവിനെ ആയിരുന്നു. പശുവിനെ കണ്ടതും കുഞ്ഞിക്കിളിക്ക് സംശയമായി.
“ഇതായിരിക്കുമോ തന്റെ അമ്മ?”
അവൾ പശുവിനോട് ചോദിക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു.
“നിങ്ങളാണോ എന്റെ അമ്മ?”
കുഞ്ഞിക്കിളിയുടെ ചോദ്യം കേട്ട പശു അവളെ ഒന്നു നോക്കി. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
“ഞാനൊരു പശുവാണ്. നിന്റെ അമ്മയല്ല. ഞാൻ നിനക്ക് വേണമെങ്കിൽ കുടിക്കാനായി കുറച്ച് പാൽ തരാം.”
ഇതു കേട്ട കുഞ്ഞിക്കിളി പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് പാലൊന്നും വേണ്ട. ഞാനെന്റെ അമ്മയെ അന്വേഷിച്ചു വന്നതാണ്. എനിക്ക് എത്രയും വേഗം എന്റെ അമ്മയെ കണ്ടെത്തണം.”
ഇതും പറഞ്ഞ് കുഞ്ഞിക്കിളി പശുവിനോട് യാത്ര ചോദിച്ചു അവിടെ നിന്നും പോയി.
അടുത്തതായി കുഞ്ഞിക്കിളി കണ്ടത് പുല്ലു തിന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ആടിനെയാണ്. ആടിനെ കണ്ടതും കുഞ്ഞിക്കിളി ചോദിച്ചു.
“നിങ്ങളെന്റെ അമ്മയാണോ?”
അപ്പോൾ ആട് ഉടനെ കുഞ്ഞിക്കിളിയോട് പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ നിന്റെ അമ്മയല്ല. ഞാനൊരു ആടാണ്. പക്ഷേ നിനക്ക് വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ കുറച്ച് നല്ല പച്ച പുല്ല് തരാം.”
ഇതു കേട്ടതും കുഞ്ഞിക്കിളി പറഞ്ഞു.
“എനിക്കിപ്പോൾ പുല്ലൊന്നും വേണ്ട. എനിക്ക് എത്രയും വേഗം എന്റെ അമ്മയെ കണ്ടെത്തണം.”
ഇതും പറഞ്ഞു കുഞ്ഞിക്കിളി തന്റെ അമ്മയെ അന്വേഷിച്ചു വീണ്ടും നടന്നു.
കുഞ്ഞിക്കിളി അടുത്തതായി കണ്ടത് ഒരു പന്നിയെ ആയിരുന്നു. ചെളിയിൽ കളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന പന്നിയോട് കുഞ്ഞിക്കിളി ചോദിച്ചു.
“നിങ്ങളാണോ എന്റെ അമ്മ?”
കുഞ്ഞിക്കിളിയുടെ ചോദ്യം കേട്ട പന്നി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് കുഞ്ഞിക്കിളിയോട് പറഞ്ഞു.
“ഞാനൊരു പന്നിയാണ്. നിന്റെ അമ്മയല്ല. നീ വരികയാണെങ്കിൽ നമുക്കീ ചെളിയിൽ ഒരുമിച്ചു കളിക്കാം.”
എന്നാൽ ഇതു കേട്ട കുഞ്ഞിക്കിളിക്ക് വളരെയധികം വിഷമമായി. അവൾ പറഞ്ഞു.
“എനിക്കിപ്പോൾ കളിക്കാനൊന്നും സമയമില്ല. എനിക്ക് എത്രയും വേഗം എന്റെ അമ്മയുടെ അടുത്ത് പോകണം.”
ഇതും പറഞ്ഞ് കുഞ്ഞിക്കിളി നിരാശയോടെ അവിടെ നിന്നും മടങ്ങി. അവൾ അങ്ങനെ വിഷമിച്ച് നടക്കവേ വഴിയിൽ വച്ചു നമ്മുടെ മുത്തശ്ശിയെ കണ്ടു. കുഞ്ഞിക്കിളി മുത്തശ്ശിയോടു ചോദിച്ചു.
“എന്റെ അമ്മ നിങ്ങളാണോ?”
ഇതു കേട്ട മുത്തശ്ശി കുഞ്ഞിക്കിളിയോട് പറഞ്ഞു
“ഞാൻ നിന്റെ അമ്മയല്ല. പക്ഷേ തീർച്ചയായും എനിക്ക് നിന്നെ അമ്മയെ കണ്ടെത്താൻ സഹായിക്കാൻ കഴിയും.”
മുത്തശ്ശിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടതും കുഞ്ഞിക്കിളിക്ക് സന്തോഷമായി. അവൾ മുത്തശ്ശിയോട് ചോദിച്ചു.
“നിങ്ങൾക്ക് ഉറപ്പായും എന്റെ അമ്മയെ കണ്ടെത്താൻ സഹായിക്കാൻ കഴിയുമോ?”
“അതെ തീർച്ചയായും കഴിയും.”
എന്നും പറഞ്ഞ് മുത്തശ്ശി കുഞ്ഞിക്കിളിയെ തന്റെ കൈയിലെടുത്തു.
മുത്തശ്ശി കുഞ്ഞിക്കിളിയെയും കൊണ്ട് ചക്കരമാവിന്റെ അരികിലെത്തി. അതിനു ശേഷം അവളെ മാവിന്റെ ചില്ലയിലെ കൂട്ടിലേക്ക് വച്ചു. എന്നിട്ട് കുഞ്ഞിക്കിളിയോട് പറഞ്ഞു.
“നീ അല്പസമയം ഇവിടെ കാത്തിരിക്കൂ. നിന്റെ അമ്മ ഉടനെ തന്നെ വരുന്നതായിരിക്കും.”
ഇതും പറഞ്ഞ് മുത്തശ്ശി കുഞ്ഞിക്കിളിയോടൊപ്പം അമ്മക്കിളിയെ കാത്തിരുന്നു. മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞതു പോലെ വൈകാതെ തന്നെ അമ്മക്കിളി ധാന്യമണികളുമായി കൂട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തി. കൂട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തിയ അമ്മക്കിളി കുഞ്ഞിക്കിളിയെ കണ്ടു അത്ഭുതപ്പെട്ടു. അമ്മക്കിളിയെ കണ്ടതും സന്തോഷത്തോടെ കുഞ്ഞിക്കിളി പറഞ്ഞു.
“എനിക്കറിയാം തീർച്ചയായും നിങ്ങളാണ് എന്റെ അമ്മ.”
ഇതു കേട്ട അമ്മക്കിളി പറഞ്ഞു.
“അതെ ഞാൻ തന്നെയാണ് നിന്റെ അമ്മ. ഞാൻ ധാന്യമണികൾ ശേഖരിക്കുവാനായി പോയിരുന്നു.”
തുടർന്ന് കുഞ്ഞിക്കിളി നടന്ന കാര്യങ്ങൾ അമ്മക്കിളിയോട് പറഞ്ഞു.
അവൾ പറഞ്ഞതെല്ലാം അത്ഭുതത്തോടെ കേട്ടിരുന്ന അമ്മക്കിളി തന്റെ കുഞ്ഞിനെ ആപത്തൊന്നും കൂടാതെ കൂട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തിച്ച മുത്തശ്ശിക്ക് നന്ദിയും പറഞ്ഞു.
അതിനുശേഷം അമ്മക്കിളി താൻ കൊണ്ടു വന്ന ധാന്യമണികളിൽ നിന്ന് കുറച്ചെടുത്ത് കുഞ്ഞിക്കിളിക്ക് നൽകി.
അമ്മക്കിളിയും കുഞ്ഞിക്കിളിയും അങ്ങനെ ഒരുപാട് നാൾ സന്തോഷത്തോടെ ആ കൂട്ടിൽ കഴിഞ്ഞു.
അമ്മക്കിളിയെ തേടി കഥ കേൾക്കാം
Read More Malayalam Stories For Kids
- സത്യസന്ധനായ മനുഷ്യൻ
- വിരൂപനായ താറാവ്
- വഴിയാത്രക്കാരനും അത്ഭുതവൃക്ഷവും
- സത്യസന്ധനായ മരംവെട്ടുകാരൻ
- രാജാവിന്റെ സ്വപ്നം
English Summary: Baby bird finds her mother, grandma story for kids in Malayalam
Good story…
Wonderful story and fantastic
really good story
Thank you 😊
Nice story
Thank you Razin 😊